Recent stond er bericht in de krant over een 80-jarige die zijn huis in Kortrijk volgepropt heeft met papier. Het is onleefbaar voor hem.
De straat vermeld ik niet. Het is direct een goede oefening in de materie die nu zal volgen
De reacties variëren van meewarigheid, medelijden, geschamper tot ronduit uitlachen.
Ik ken de mens in kwestie niet persoonlijk. Uit ervaring weet ik dat het journaille hier graag op springt.
Omwonenden en andere moeials laten zich niet onbetuigd.
Men dreigt met containers. En sommige zouden graag alles in brand steken.
Mag ik er op wijzen dat zoiets een dubbel misdrijf is: iets dat niet uw bezit is, daar moet U van af blijven.
Bovendien zou het nog een milieudelict zijn ook.
Uiteraard ben ik door diverse mensen aangesproken omdat ze paralellen zien met mijn situatie.
Gelukkig ben ik eigenaar.
Ik heb echter alle begrip voor de huisbaas in kwestie.
MAAR OPGELET !!! Er wordt zoals altijd voorbij gegaan aan de essentie.
De vraag die we ons moeten stellen = Tegen welke voorwaarden hebben we toegang tot welke informatie? + Wie spaart wat en hoe ?
Er zijn bibliotheken en archieven, o ja...
Maar voor sommige zaken moet je wel naar Gent, Antwerpen en Brussel of nog veel verder
Om dan alleen ter plaatse te bekijken, gedurende de openingsuren uiteraard.
Er kan soms een kopie gevraagd worden, maar bekijk dan wel eerst de tarieven
Vergeet uw vervoerskost niet. Logeerkosten? En doe uw boterhammen mee, tenzij je de lokale horeca wil ondersteunen.
En o ja...er wordt gedigitaliseerd en een deel daarvan is vrij raadpleegbaar. bvb. DBNL; Europeana, enz. Maar veel meer zit in databanken, die zo duur zijn, dat zelfs universiteiten dat niet kunnen betalen. Maar ja, meneer...mevrouw...dat interesseert u geen zak nietwaar ?
Ook politici zijn niet geïnteresseerd....van geen enkele partij
Bespaar me ook het gezever over een kwaliteitsselectie. En men kan onmogelijk voorspellen wat belangrijk zal blijken in de toekomst. Ik ken er met veel pretentie die zeggen dat ze weten wat er wel en niet waardevol is. Ze dwalen.
Er is nochtans een oplossing : een netwerk van mensen die wel eens iets willen weten.
Te beginnen met 1 boekenplank en wat afspraken rond digitaliseren. De eventuele kosten wil ik voor 100% op mij nemen, mits bepaalde voorwaarden contractueel geregeld worden.
Maar waar vind je nu iemand die ergens ECHT in geïnteresseerd is, in die mate dat hij of zij wil bijdragen tot het bewaren van informatie over de betreffende onderwerp.
Dus de conclusie = het zou niet mogen zijn dat particulieren alle papier van de wereld moet redden.
Maar we kunnen het met vereende krachten proberen. En wie niet meedoet, zal wel zien hoeveel er betaald moet worden als iemand iets nodig heeft.
Geshockeerd ??? Zoek dan maar elders
Saluu
