Velen twijfelen er aan of ik zelf ook nog lees. Wel ja: "De boodschapper" van Jamal Mahjoub. Het gaat over een arabier (als ik het goed begrijp, met een heel donkere huidskleur) in de 17de eeuw, die de opdracht krijgt, om in Nederland een totaal nieuw instrument te halen, namelijk een telescoop. Deze opdracht lijkt aanvankelijk te mislukken, omdat men schipbreuk lijdt in Denemarken. Daar ziet men hem aanvankelijk aan als een halfdier of zelfs duivel. Hij wordt in bescherming genomen door een amateur-astronoom, die een observatorium wil bouwen. Het vertrouwen groeit tussen de mannen, maar de bevolking wil niets weten van sterrenkunde, wegens te godslasterend.
Het observatorium wordt vernietigd en de bewoners gedood. De arabier kan ontsnappen, met de telescoop. Wanneer zijn redding eindelijk in zicht is, komt hij tot het besef dat hij een hersenschim heeft nagejaagd en hij gooit de kijker weg.
Dat is ook het gevoel van veel pelgrims naar Santiago de Compostela. De tocht is belangrijker dan het doel.
En zo is het ook met de Abib. Enerzijds krijg ik steeds meer schenkingen, anderzijds verdamt de kans dat ik dat ooit allemaal zal klasseren als sneeuw voor de zon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten