Maar wat mij vooral tegengaat, dat ik geen groep mensen heb die de Abib structureel steunen. Het gaat niet over geld alleen, maar over kleine praktische toestanden die me dagelijks pletwalsen. Om eerlijk te zijn: ik krijg het niet meer voor mekaar.
In mijn obsessie om een leegstaande fabriek te kopen, concentreer ik me op allerlei manieren op geld binnen te halen. Het begon met metaalafval en fratsen in de GPT-sector.
Misschien moet ik weer lezingen gaan geven. Bij momenten ben ik zo afgepeigerd dat ik siesta houd om middernacht.
Op bijgaande foto zie je mij op de terugweg van Antwerpen, waar als ik belleman (zonder baard, jaja) in een stoet ter ere van Gaston Berghmans rondliep. En dat allemaal om meer bekend te worden en vroeg of laat van de Abib een hype te maken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten