zaterdag 20 november 2010

Bibliocratie

Naar aanleiding van een lezing van Jan 'Bib' van Herreweghe over bibliofagie (dit is het eten van boeken), wil ik hier een begrip lanceren dat onlangs onder mijn schedel tot leven kwam: Bibliocratie.
Namelijk een macht die uitgaat van boeken.
Het probleem is dit woord al gekaapt is door protestantse fundamentalisten, waarbij het neerkomt op de regelgeving die uit de Bijbel voorkomt. Het woord moest de term theocratie vervangen. En alhoewel het in deze betekenis nog niet is aanvaard is het al verbrand.
Jammer, ik fantaseerde al over bibliocratische partij of zelfs revolutie.
Daarbij maak ik onderscheid tussen een autocratische elitaire bibliocratie, als iemand
boeken exclusief voor zichzelf alleen toegankelijk houdt.
In een oligarchische bibliocratie is het een klein groepje dat toegang heeft. En in een plutocratische bibliocratie kun je overal aan als je maar geld hebt.
De gevolgen daarvan zijn navenant.
Ik ben echter een democratisch bibliocraat. In principe mag iedereen tot elk boek of document toegang hebben. In de Abib is er echter een uitzonderingssituatie, omdat
de neo-talibanisten zitten te azen op de collectie.
Digitalisering maakt hun vernietigingsdrang juist nutteloos. Tenzij ze mijn paswoord kunnen kraken.
Heeft er iemand trouwens een beter woord voor bibliocratie. Maar vooral, wie staat er aan mijn zijde?