zaterdag 22 augustus 2009

Wispelturige oelewappers


Er zijn zo van die onnozelaars die de ene dag beweren dat er meer moet weggegooid worden. En de andere dag verwijten ze me dat mijn collectie niet toegankelijk is. Dat is niet alleen contradictorisch en van de pot gerukt, maar bovendien een dubbele vernedering.
Als je zo'n mensen tegenkomt, waarschuw ze dan dat hun hoofd wel eens gekliefd kan worden met een foliant.

maandag 17 augustus 2009

De wonderlijke sprake van Broeder Eustachius

Een zekere B. van Eustachius, die ik hierbij de status van clercicus geef, ventileerde onlangs enkele ideeën en vragen als reactie op het bericht van 1 augustus met als titel "Reacties op bedenkingen".
Gelieve dit ook even na te lezen.
Kort gezegd doet de vrome Broeder het volgende interessante voorstel. Namelijk dat bepaalde sympathisanten van de Abib al of niet tijdelijk een deel van de collectie zouden kunnen overnemen.
Dat is voorwaar geen slechte inval, maar omdat hij (wellicht de laatste der intelligente Broeders) zelf de complicaties daarvan inzag, informeerde hij naar de rechten en de plichten van deze sympathisanten.
Welaan, brave man, hier volgt een ontwerp van statuten van de ASVABIB's (= Actieve Sympathisanten Van de Abib). Ik laat deze mensen zelfs de keuze tussen diverse statuten.
Statuut A: Genoemd naar Adrien de Lange, de legendarische boerenzoon-boekenkeizer van Oostrozebeke, die op heldhaftige maar tragische wijze zijn "Adorka" beheerde.
Iemand van Statuut A beheert zijn eigen collectie naar eigen inzicht. Het is immers zijn eigendom. Hij mag zich wereldarchivaris noemen, gelijkwaardig aan de wereldarchivaris van de Abib.
Maar hij kan slechts iets verwerven van de Abib door aankoop. Hij kan hooguit gratis advies krijgen.
Als hij iets afvoert uit zijn collectie mag hij het wel niet vernietigen. Hij mag het schenken of verkopen aan derden. In andere gevallen moet hij het afstaan aan de Abib.
Want als er 1 heilige regel is, beste Broeder, dan is het wel dat eigendom niet het recht heeft tot vernietiging en moedwillige verwaarlozing.
Men kan ook kiezen voor het Statuut B, genoemd naar een heer uit het Waalse landsgedeelte die verder anoniem wenst te blijven. Deze heeft ook een eigen collectie, maar hij mag ook niet vernietigen. De heilige regel blijft de regel, mon cher Eustache. Hij kan wel schenkingen en zelfs bruiklenen krijgen van de Abib. Want hij kent maar al te goed de wijze woorden van Baron Joseph de Bethune over het bewaren van documenten (ooit citeer ik deze wel eens in deze blog): Niets mag verloren gaan, daar komt het op neer. VAN WEGGOOIEN KRIJG JE ALLEEN MAAR SPIJT.
Maar broeder, gij viste wellicht naar het Statuut C, genoemd naar het woord coöperateur, maar C staat ook voor de muzieknoot Do, de geliefste noot van het westers toonstelsel. De grondnoot van heel veel composities. Maar misschien doet de C ook denken aan de bezieler, titularis en president-fondateur van de Abib.
De C-mannen krijgen de zorg toevertrouwd voor stukken die echt tot het Abib-patrimoninium behoren. Daartoe moet een strikte procedure vastgelegd worden. De ASVABIB installeert vooreerst het programma Access of een gelijkwaardig databaseprogramma dat er compatibel mee is. Vervolgens krijgt hij een basiscursus UDC indien dat nodig mocht zijn. Voor niet-bibliothecarissen ter titel van inlichting: UDC is een systematische onderwerpsontsluiting met quasi onbeperkte mogelijkheden, ontworpen door 2 Belgen: Paul Otlet en Henri Lafontaine. De afkorting staat voor 'Universele Decimale Classificatie' Hij krijgt ook deel van een UDC-tabel, meer specifiek ven het vakgebied dat hij uitkoos.
Hij krijgt op gepaste tijden een deel boeken mee die hij invoert in de database, die hij dan doorstuurt naar de Abib.
De bewaaromstandigheden mogen uiteraard niet minder zijn dan van zijn eigen collectie.
OK , zo kan ie wel weer, later meer over dit alles.
Ga heen in vrede, Broeder en zondig niet meer.