maandag 2 juli 2012

Toespraak tot de Hoofden van Groen Kortrijk


Toespraak tot de Hoofden van Groen Kortrijk
Eerst een prijsvraagje: naar welk meesterwerk uit de wereldliteratuur wordt in de titel gerefereerd.Er valt wel niets te winnen.Maar vermits een aantal mensen kregelig reageren op het vorige bericht, wil ik toch één en ander toelichten. Ik laat me in deze samenleving die officieel  democratisch is, niet de mond snoeren.

De fundamentele discussie moet gaan over 3 vragen
- Wat moet er bewaard worden?
- Wie moet dat bewaren?
- Tegen welke voorwaarden heeft men toegang tot die documenten (bij uitbreiding: kunstwerken, monumenten, enz.)

Voor een aantal mensen is het stellen van deze vragen al taboe.
Anderen zijn dan weer onverschillig, met hetzelfde gevolg. Het redden van erfgoed is niet gewaarborgd. En wat is erfgoed, vraagt u dan?
Wat is dan waardevol om te bewaren?Het antwoord is simpel: alles wat u me later zou kunnen vragen. Of uw nakomelingen zouden er kunnen naar vragen.
Toch bizar dat de voorzorgsmaatregel ten behoeve van de volgende generaties wel zou gelden voor het milieu en niet voor het erfgoed.

En nu praktisch: Kun je alles sparen?
Ook daarop is het antwoord simpel positief. Als voldoende mensen zich inzetten en gecoördineerd samenwerken, geraken we al heel ver. Zeker met de huidige digitale mogelijkheden. Het gaat in eerste instantie om de inhoud. Met de verkoop van de papieren versie na het scannen kunnen we de kas spijzen.

Maar nu opgelet voor de wolven in schapevacht. Diegenen die in het geniep zoveel mogelijk vernietigen. Ze zitten in alle partijen. Waarom eigenlijk? Omdat ze bang zijn de onbeheersbare veelheid? Omdat ze intrinstiek anti-democratisch zijn? Omdat de macht hun zwakke geesten corrumpeert?Op het slagveld zal ik u wel vinden.

Reageren hierop is wenselijk, maar niet anoniem. Doe niet onnozel: Ik ben ook niet anoniem, toch?
Broeder Eustachius krijgt in deze dispensatie omdat hij anders nachtmerries krijgt en zijn bruine pij van angst nog bruiner wordt.

zondag 1 juli 2012

Mijmeren bij een Groen archief

Het verzoek van Groen Kortrijk doet mij snuffelen in dat archief
Voor alle duidelijkheid leg ik hier nog eens het verschil uit tussen archief en documentatie
Archief zijn die stukken die voortvloeien uit activiteiten van een organisatie en dus quasi altijd in slechts 1 exemplaar bestaan.
Gepubliceerde documenten zoals boeken en tijdschriften zijn in principe geen archief.
Tenzij het publicaties van de organisatie zelf zijn.
Maar ook die gepubliceerde documenten kunnen zeldzaam zijn. En bijzonder relevant..
Er kan informatie in staan, die niet in de archiefstukken zelf staat.
Enfin, wat vind ik in die eigenlijke archiefstukken?
- Het dossier Pollcomité 1994 met een overzicht van de toenmalige kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen
- De voorbereidende teksten van het kiesprogramma van diezelfde verkiezingen
- De boekhouding van Agalev Kortrijk (1999)
- Werken aan een kartel (2000)
- ca. 50 nrs. van het tijdschrift Groensel
- Stem voor je buurt (verkiezingsfolder 1994
- Ledenlijsten
- Een kritische brief van een lid gericht aan het bestuur
- Discussieflap van een beziiningsdag
- Rekeninguittreksels
Ergens moet nog een doos van Bérénice Laperre staan met ongeklasseerde nota's en krantenartikels.
Jan Dhaene kwam ooit een doos aan mijn deur zetten toen ik niet thuis was. Toen ik een uur later van mijn werk kwam, was de doos verdwenen
En dat is het ongeveer wat de zaken van de plaatselijke afdeling betreft. Tenminste wat geklasseerd is in papieren vorm van voor 1998. Nogal pover, denk ik. Veel zaken heb ik nooit ontvangen.
Er zijn wel nog arrondissementele en provinciale documenten. Alles wat de partij in de brede zin te maken heeft omvat zowat 2 m plank.
In mijn persoonlijk digitaal archief dat al een tijdje op internet bewaard wordt, zit veel meer omdat ik als partijsecretaris zelf archief produceerde. Dat is dus enkel de periode 1999-2000
Ik mag er trots op zijn dat ik NOOIT iets weggegooid heb. Ook niet wat ik kreeg van anderen.
Verder bevat DAAK alias DASK heel wat documentatie (parlementaire verslagen en gelijkaardige bestuursdocumenten van andere echelons: provincie, gemeente, OCMW + allerlei jaarverslagen en overheidspublicaties). Het grootste deel daarvan is nooit geklasseerd geraakt. En computerbestand in access is blijven stilstaan op iets meer dan 1600 records)
De cruciale vraag is nu: wat moet daar nu mee gebeuren?
Overdragen naar Groen? Zelfs tijdelijk? Dat is uitgesloten, want dat betekent de vernietiging.
Kopies maken? Tegen welke voorwaarden?
Bart Hanson stelt voor dat Groen "iets over erfgoed in het kiesprogramma zou kunnen zetten".
Wat heb ik daaraan? Holle woorden die nooit tot daden leiden.
Bovendien wik en weeg ik ieder woord van elke groene. Vergeet niet dat er voor de onherroepelijke vernietiging van een document maar 1 halve gare nodig is.
En overigens blijf ik van mening dat er zoiets bestaat als collectieve schuld. En dat onverschilligheid gelijk staat met medeplichtigheid.
Om te reageren hoeft u maar hieronder te klikken. Schrijf wat u wil, maar niet anoniem.