dinsdag 25 december 2012

Ze hebben het toch niet gesnapt

Ik kreeg al heel veel positieve reacties op de uitzending. Maar het lijkt alsof de kijkers het toch niet snappen. De essentie is niet dat ik veel boeken heb, maar dat het moet gedaan zijn met vernietigen. En dat we als mens toegang moeten hebben tot informatie. Ik spring uit mijn vel als iemand alle dagen van mening veranderd over dit onderwerp. Laatst zei iemand dat ik niet per sé recht op toegang heb, omdat boeken of een opera niet specifiek voor mij geschreven zijn. Dat is toch van de pot gerukt. Nu werd er sowieso veel geknipt in die reportage. De ideologische argumentatie werd netjes weggesneden door de censors van de VRT Ik heb nu toegang tot de digitale bibliotheek van Ugent. Maar ik erger me blauw aan het flauwe aanbod. Bovendien voorziet men amper de mogelijkheid om systematisch te zoeken. Een simpel voorbeeld. Ik wilde gewoon even verifiëren in welke taal de Zuid-Afrikaanse schrijfster R. Hernekin Baptist (aka Ethel Howe aka Ethelreda Lewis) schreef. Niet één databank met biografieën van schrijvers te vinden. Wat is dat anders dan censuur? Nog een experimentje met kliks

dinsdag 11 december 2012

De uitzending

Voor wie de uitzending gemist heeft. Ze staat online

http://www.een.be/programmas/iedereen-beroemd/ter-plekke-kortrijk

Het valt nogal mee

Het is niet verboden hieronder even te klikken op een link

donderdag 6 december 2012

Iedereen beroemd

Maandagavond eerstkomend zend de VRT een interview uit met mij. In het programma "Iedereen beroemd". Ik hou mijn hart vast hoe ze de catastrofe in beeld zullen brengen. Het is een "human interest" programma. Veel kans dat ik er als een rare kwiet uit kom. Perceptie is alles. Misschien levert het wel een sponsor op. Of meer leden met een A-statuut Of toch ten minste meer begrip voor een nood aan bewaarbeleid
-----
In Afghanistan hebben ze het in ieder geval wel begrepen. Daar is nu ook een digitale bibliotheek. De inhoud is gevrijwaard. Bezoek de site van die helden.
http://afghanistandl.nyu.edu/index.html
  Dus hoeveel die talibanisten ook in brand steken, ze zijn er aan voor de moeite.

zaterdag 17 november 2012

Misschien is bovenmenselijk duidelijker

In een vorig bericht bedoelde ik dat mijn leven onmenselijk is. Zonder zwansen heb ik veel opgeofferd voor mijn ideaal en obsessie. Ik had best wel een luxueus leven kunnen leiden en zelfs rentenieren. Maar ik koos voor een investering. En ik investeerde te weinig. Ik probeer soms op te tellen hoeveel mensen er zijn die echt snappen, waar het over gaat. Ze zullen het wel snappen als ze iets van mij nodig hebben. En het is niet met onnozele teksten te schrijven over mij dat het zal vooruit gaan. Het is door opslagruimte aan te bieden. NU !!! En mij deftig zakelijk advies te geven. NU !!! En door op een serieuze manier mijn zaak bekend te maken en te verdedigen. NU !!! NU !!! NU !!! NU !!! NU !!! NU !!! NU !!! NU !!! NU !!!


zaterdag 10 november 2012

Optreden in Ieper


Vrijdagavond namen de Lanzedeners deel aan een dadaïstische avond. Een ode aan Cabaret Voltaire. Er traden ook mensen met een verstandelijke beperking op.

zondag 4 november 2012

Maarten Caesens In Harelbeke

Mijn jongste broer Maarten Caesens stelt op dit moment zijn foto's tentoon in VOC De Geus te Harelbeke.
Hier sta ik op wacht naast de foto "Gevallen Engel" waarmee hij in 2008 de Gouden Lens won in Knokke. Maar er iets fout aan mijn uniform. Wie ziet het?

zaterdag 3 november 2012

Onmenselijk

Wat ik doe voor het papieren erfgoed grenst aan het onmenselijke. Wat mij blijft verbazen is de onverschilligheid ten aanzien van enorme hoeveelheden die vernietigd worden. En het bizarre is: het gebeurt op diverse plaatsen tegelijkertijd. Over heel de wereld. Er is een massale hetze aan de gang tegen boeken en tijdschriften. Ik ken germanisten en romanisten die hun collectie nu allemaal vernietigen. En dat terwijl de boekenbeurs nog nooit zoveel succes heeft gehad. Alle records worden daar gebroken. Het gebeurt dat één of andere nitwit zegt: alles staat op internet. Maar hij wil dat dan niet bewijzen. En het is zeker niet gratis. Het lijkt wel of er een groot georkestreerd plan bestaat om de toegang tot informatie te limiteren. Maar wie orkestreert dat dan? En waarom? De uitgeverijen en hun investeerders? Maar dan is het wel bizar dat ze zo'n massa voor hun kar kunnen spannen. Welk autoritair regime staat ons te wachten? Een als je dan ziet wat Assad bereid is om te doen. Zijn volk uitmoorden en momumenten van millenia oud bombarderen. Voor mij staat het vast dat ik elke snipper papier die ik heb kunnen redden, samen met mijn vel duur zal verkopen. En het gaat eigenlijk niet om het papier. Het gaat om de informatie, ook digitaal.

dinsdag 30 oktober 2012

Kleine Arend spreekt tot de massa



Naar aanleiding van de Raad van Bestuur sprak Arend Meerschman tot de vergadering met een sterke oproep om het papieren erfgoed te bewaren voor het nageslacht

maandag 29 oktober 2012

L'Ane qui butine op uitstap naar de Aniserie "Les Petites Fleurs"

Met de uitgeverij "L'ane qui butine" (waarvan ik de belleman ben) uit Moeskroen waren op uitstap naar de aniserie (ezelkwekerij) "Les petite fleurs". In Rebreuve-Ranchicourt (nabij Bethune in Noord-Frankrijk). Toch even tonen wie de ezel is voor alle duidelijkheid
Juu, ezels
Kent u het sprookje "Ezeltje strek je. Tafeltje dek je". Als ik me niet vergis gaat het over een ezel die op simpel verzoek geld begint te schijten. Daar komt gegarandeerd inflatie van.
Nog een zicht op de groep bezoekers van gisteren


zondag 26 augustus 2012

De Engelenhoeve


Wat is het toch heerlijk toeven is het toch op het platteland. Enfin, plat is relatief in het gebergte ten zuid-oosten van Kortrijk. Gelukkig mocht ik een elektrische fiets lenen van fietshandel Vanneste. En ik roetsjte op en neer voorbij het Laatste Oordje en doorheen het Beerbos (geen beer gezien) naar Sint-Denijs. Meer specifiek in de Engelenhoeve werd ik verwacht om de massa in goed banen te leiden. De Engelenhoeve is een kinderboerderij voor kinderen met beperkingen. Daar werd een nieuwe belevingsruimte - de Sensofarm - geopend.
Zij doen al jaren zalig werk. Bezoek eens hun site: http://www.engelenhoeve.be/
Na de verplichtingen als belleman verricht te hebben maakte ik wat promotie voor de Abib bij de plaatselijke bevolking. Op bovenstaande foto ziet u een Kooigems landbouwerskoppel en een dorpswijze.

zaterdag 4 augustus 2012

Het wonder EN het drama van het UDC: is er iemand die mij begrijpt?


Al eeuwen proberen bibliothecarissen orde te scheppen in hun verzameling. Ik noem maar Isidorus van Sevilla (7° eeuw) en Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716).
















Maar de grote uitdaging kwam er pas met de kennis-explosie in de 20ste eeuw. De belgen Paul Otlet (1868-1944) en Henri La Fontaine (1854-1943) prefectioneerden het Dewey-systeem. Zo hadden zo ook aandacht voor ondwerpen als techniek, huishoudkunde, sport en spel.
Zo bestaat er een nummer voor militair strafrecht, voor eierdopjes, voor tandenstokers, voor koud- en warmwalsen en galvaniseren en zelfs voor masturberen. Noem het...en het zit er in.
Het probleem is de juiste tabellen vinden. Zo heb ik die van popmuziek nog niet gevonden.

Paul Otlet

Henri la Fontaine
















En bovendien zijn al die nummers eindeloos combineerbaar, met elkaar en dan nog eens met hulpgetallen.
Dan bedenk ik : hoe kan iemand zonder UDC leven?
Ja, natuurlijk zijn er mensen die niets hoeven te klasseren en terug te vinden. Ze kwamen al aan bod in de vorige berichten. Het zou toch fantastisch zijn om echt toegang te hebben tot alle bestaande informatie en dan gewoon 78.033 in te tikken om dan alles te hebben wat met middeleeuwse muziek te maken heeft.
Uiteraard verder opgesplitst 78.033 : 01 = Bibliografie van de Middeleeuwse muziek
78.033 (44) = Franse middeleeuwse muziek
enz.
En je kunt blijven combineren.
78.033 (44) : 78.4 : 01 Bibliografie van het Franse middeleeuwse drinklied.
Geniaal toch !! Als een collectie steeds groter worden, is er toch geen andere oplossing, volgens mij.
Maar er zijn ook anderen, die het wel nodig hebben en er niet voor open staan. Ofwel kiezen ze voor de neo-talibanistische oplossing: wat je niet bewaart, moet je ook niet klasseren. Dus zeker vernietigen voor iemand er om vraagt.
Volgens Wikipedia is het UDC nog altijd de marktleider van de classificatiesystemen. Maar daar merk ik weinig van: Ik ken geen enkele bibliotheek meer die het actief gebruikt of het zou de Nationale Bibliotheek van Georgië moeten zijn.
Maar ik begin nu zelf ook aan een grens te komen, waar ik problemen ervaar.
Meer specifiek in de rubriek economie.
1. Boeken en artikelen zijn soms te algemeen en wat doe je dan als je er dan te veel van hebt met 1 zelfde nummer.
2. Diverse onderwerpen worden in UDC via diverse hoeken benaderd.
Beurshandel 336.76 zit in de rubriek 336.7 = Geld, maar komt ook voor in de rubriek 339 = Internationale handel
3. De logica van de UDC-tabellen is niet altijd dezelfde als van de auteurs of de informatiezoekers.
4. Bij de rubrieken ontbreekt uitleg. En voorbeelden. Gelukkig heb ik nog een alfabetische index kunnen opsnorren.
Misschien is het ook omdat economie niet mijn specialiteit is en moet ik er wat meer op studeren.
Ik blijf er fundamenteel in geloven. Als ik nu voldoende sympathisanten zou hebben die ik allemaal ook zelf UDC-nummers kan geven. Jantje Vandewalle is al zover: Hij is Meneer "van 70 tot 77".
Als we met voldoende mensen zijn kunnen we het UDC nog verder verfijnen. En vindt iemand zijn weg niet direct? Dan zijn we er om elkaar te helpen, niet waar?

>

donderdag 2 augustus 2012

De Mahatma Ghandi van het papieren erfgoed??

Ik stopte op de Veemarkt om een aluminium blikje op te rapen (waarde: 60 Eurocent/kilo). En ik voelde talloze priemende blikken van stoeprokende tooghangers. Ik wist onmiddellijk weer door welke missie mijn leven gestuurd was. Een klein milieuprobleempje oplossen + een klein centje verdienen. Om dat centje dan op te sparen voor de aankoop van een opslagruimte voor al het gedrukte materiaal van de laatste 5 eeuwen.
Ik kan me dan voorstellen hoe een zo waggelend hergistend vat pils op 2 poten, plots komt vragen om een document te raadplegen. Dan grijp ik zo'n specimen bij zijn revers en ik brul "Op 23 april 1993 en 10 oktober 1998 hebt U ooit eens gelachen met mij. Dat levert u 87 strafpunten op. Zet daar 2 nullen in Euro achter en wij zijn effen. MOSSEL !!" .
Maar inmiddels blijf ik nederig een blikje oprapen  om te bezorgen aan 't Recupke, bijhuis van de firma Casier. Hun naam zij gezegend. Het verschil tussen Ghandi en mij dat hij nederig bleef.

maandag 23 juli 2012

Ter verduidelijking ivm het C-statuut

Blijkbaar is nog niet iedereen helemaal mee in de Abib-logica en terminologie
Je kan zowel boeken en tijdschriften zelf inscannen. Maar je kan ook het internet afschuimen op zoek naar PDF's over dingen die jou interesseren.
Als je dat doet voor de SuperAbib, krijg je een C-statuut.
De 3 statuten kunnen uiteraard ook gecombineerd worden.
-------------------------------------------------------

zondag 22 juli 2012

Komt er een C-statuut ?

Ik ontving van de immer vlijtige en vrome broeder Eustachius een interessante link

http://www.boekenewoud.nl/downloads/2009_Sanders,%20Ewoud_18de%20Bert%20van%20Selmlezing.pdf

In dit artikel (zeg maar mini-boekje) vertelt de auteur hoe hij er in slaagt een gigantische digitale bibliotheek aan te leggen. zonder zelf veel te scannen.
Als we deze wijsheid nu eens met meerdere mensen zouden toepassen op de SuperAbib
Na goedkeuring van de Raad van Bestuur kan iemand een C-stauut krijgen.
dwz iemand die alleen digitaal voor de SuperAbib werkt.. Iemand zonder eigen collectie dus, die ook niets fysiek overneemt van de Abib.

-------------------------------------------------

vrijdag 20 juli 2012

Neem uw voorzorgen !!!!

Laat het nu voor altijd duidelijk zijn ! Als u ooit een beroep wil doen op de Abib, zorg dan dat u aan de goede kant staat. Het zou u maar overkomen dat u iets nodig hebt, dat alleen in de Abib zit.
Ik maak een zwarte lijst van al die idioten die vinden dat er moet weggegooid worden. En wie ooit eens met mij gelachen heeft of zijn onverschilligheid heeft laten blijken, is er ook aan voor de moeite.
Al komt u op handen en voeten gekropen, dan nog zal ik geen mededogen hebben. U hebt immers ook geen gehad met patrimonium dat vernietigd werd.
Sowieso zal u sinds jaar en dag lid moeten zijn van de SuperAbib (in A of B-statuut)

----------------------------------------------------------------------------

vrijdag 13 juli 2012

Tsunami-slachtoffer

Het is niet altijd een mens die patrimonium vernietigt, maar soms zorgt nalatigheid ervoor dat er te vermijden drama's gebeuren. Hierboven ziet u een foto van Michiel Hendryckx uit zijn nieuwste boek "Een analfabeet in Japan". Dat boek is gratis (en legaal???) te downloaden. De zondvloed heeft de inkt uitgewist. Het is blijkbaar nu tentoongesteld in een museum gewijd aan de fameuze tsunami.
Enfin, hopelijk is het geen zeldzaam boek. In ieder geval: tsoe-da-mi nie liggen.
Voldoende kopies maken is de boodschap
Kan er mij iemand nu uitleggen of ik orde ben met het auteursrecht? Ik wil geen ruzie met meneer Hendryckx of zijn advocaat. 

zondag 8 juli 2012

Statuten goedgekeurd

Op 8 juli 2012 kwam voor het eerst de Raad van Bestuur van de Abib en de Superabib te samen in restaurant 't Fonduetje te Kortrijk
Wat hierna volgt werd unaniem goedgekeurd.


v.l.n.r. Jan Vandewalle; Peter Caesens; Anne Letoré; Christoph  Bruneel; Thierry Meerschman  &  Petra  Demeyere

Statuten van de Abib en de Superabib

1. De Abib en de Superabib zijn tot nader order feitelijke verenigingen

2. Leden van de Raad van Bestuur: Peter Caesens, Thierry Meerschman, Christoph Bruneel en Jan Vandewalle (verkozen vanwege hun zelfgekozen A-statuut)


De verenigingen mogen geen schulden maken  en geen personeel aanwerven

3. Uitgangspunt: De overtuiging dat alle documenten moeten EN kunnen bewaard worden voor geïnteresseerden en het nageslacht, op zijn minst wat de gepubliceerde documenten betreft.
Mits een gecoördineerde samenwerking van zoveel mogelijk mensen en mits een maximale digitalisering.
Prioritaire bedoeling is op korte termijn bewijzen dat er een slecht bewaarbeleid is in de openbare collecties.  Classificatie is wenselijk, maar niet prioritair laat staan beschikbaarstelling


4. Definities:

Document: Elk papieren object dat informatie bevat in tekstuele of grafische vorm.
Bij uitbreiding digitale kopies of zelfs digitale originelen
En ook: audio-visuele bestanden op welke drager dan ook en objecten


Abib: De privé-collectie van Peter Arthur Caesens, inclusief de delen van de collectie die zich in A-statuut bevinden

Superabib: met toevoeging van de collecties die in bezit zijn andere individuen en organisaties
in B-statuut

A-statuut: slaat op een deelcollectie van Peter Arthur Caesens, die onder de hoede staat van een andere persoon.

B-statuut: slaat op collecties in bezit zijn andere individuen en organisaties, die sympathiseren met de ideologie van de Abib, met als enige verplichting te laten weten aan de Abib over hoeveel meter plank het gaat + eventueel de hoeveelheid digitale documenten

Nooit is het de bedoeling van die collecties worden beschikbaar gesteld op welke wijze dan ook.
We raden de leden zelfs af om uit te lenen aan elkaar. Uiteraard blijft ieder lid in B-persoon zijn vrijheid mbt zijn collectie behouden, mits de veranderingen worden doorgegeven


Men kan de beide statuten  combineren

Van de mensen in A en/of B-statuut wordt vooral verwacht dat zij vurige propagandisten zijn van de Abib-ideologie.


Tot zover de statuten. Zijn er vragen of opmerkingen?

maandag 2 juli 2012

Toespraak tot de Hoofden van Groen Kortrijk


Toespraak tot de Hoofden van Groen Kortrijk
Eerst een prijsvraagje: naar welk meesterwerk uit de wereldliteratuur wordt in de titel gerefereerd.Er valt wel niets te winnen.Maar vermits een aantal mensen kregelig reageren op het vorige bericht, wil ik toch één en ander toelichten. Ik laat me in deze samenleving die officieel  democratisch is, niet de mond snoeren.

De fundamentele discussie moet gaan over 3 vragen
- Wat moet er bewaard worden?
- Wie moet dat bewaren?
- Tegen welke voorwaarden heeft men toegang tot die documenten (bij uitbreiding: kunstwerken, monumenten, enz.)

Voor een aantal mensen is het stellen van deze vragen al taboe.
Anderen zijn dan weer onverschillig, met hetzelfde gevolg. Het redden van erfgoed is niet gewaarborgd. En wat is erfgoed, vraagt u dan?
Wat is dan waardevol om te bewaren?Het antwoord is simpel: alles wat u me later zou kunnen vragen. Of uw nakomelingen zouden er kunnen naar vragen.
Toch bizar dat de voorzorgsmaatregel ten behoeve van de volgende generaties wel zou gelden voor het milieu en niet voor het erfgoed.

En nu praktisch: Kun je alles sparen?
Ook daarop is het antwoord simpel positief. Als voldoende mensen zich inzetten en gecoördineerd samenwerken, geraken we al heel ver. Zeker met de huidige digitale mogelijkheden. Het gaat in eerste instantie om de inhoud. Met de verkoop van de papieren versie na het scannen kunnen we de kas spijzen.

Maar nu opgelet voor de wolven in schapevacht. Diegenen die in het geniep zoveel mogelijk vernietigen. Ze zitten in alle partijen. Waarom eigenlijk? Omdat ze bang zijn de onbeheersbare veelheid? Omdat ze intrinstiek anti-democratisch zijn? Omdat de macht hun zwakke geesten corrumpeert?Op het slagveld zal ik u wel vinden.

Reageren hierop is wenselijk, maar niet anoniem. Doe niet onnozel: Ik ben ook niet anoniem, toch?
Broeder Eustachius krijgt in deze dispensatie omdat hij anders nachtmerries krijgt en zijn bruine pij van angst nog bruiner wordt.

zondag 1 juli 2012

Mijmeren bij een Groen archief

Het verzoek van Groen Kortrijk doet mij snuffelen in dat archief
Voor alle duidelijkheid leg ik hier nog eens het verschil uit tussen archief en documentatie
Archief zijn die stukken die voortvloeien uit activiteiten van een organisatie en dus quasi altijd in slechts 1 exemplaar bestaan.
Gepubliceerde documenten zoals boeken en tijdschriften zijn in principe geen archief.
Tenzij het publicaties van de organisatie zelf zijn.
Maar ook die gepubliceerde documenten kunnen zeldzaam zijn. En bijzonder relevant..
Er kan informatie in staan, die niet in de archiefstukken zelf staat.
Enfin, wat vind ik in die eigenlijke archiefstukken?
- Het dossier Pollcomité 1994 met een overzicht van de toenmalige kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen
- De voorbereidende teksten van het kiesprogramma van diezelfde verkiezingen
- De boekhouding van Agalev Kortrijk (1999)
- Werken aan een kartel (2000)
- ca. 50 nrs. van het tijdschrift Groensel
- Stem voor je buurt (verkiezingsfolder 1994
- Ledenlijsten
- Een kritische brief van een lid gericht aan het bestuur
- Discussieflap van een beziiningsdag
- Rekeninguittreksels
Ergens moet nog een doos van Bérénice Laperre staan met ongeklasseerde nota's en krantenartikels.
Jan Dhaene kwam ooit een doos aan mijn deur zetten toen ik niet thuis was. Toen ik een uur later van mijn werk kwam, was de doos verdwenen
En dat is het ongeveer wat de zaken van de plaatselijke afdeling betreft. Tenminste wat geklasseerd is in papieren vorm van voor 1998. Nogal pover, denk ik. Veel zaken heb ik nooit ontvangen.
Er zijn wel nog arrondissementele en provinciale documenten. Alles wat de partij in de brede zin te maken heeft omvat zowat 2 m plank.
In mijn persoonlijk digitaal archief dat al een tijdje op internet bewaard wordt, zit veel meer omdat ik als partijsecretaris zelf archief produceerde. Dat is dus enkel de periode 1999-2000
Ik mag er trots op zijn dat ik NOOIT iets weggegooid heb. Ook niet wat ik kreeg van anderen.
Verder bevat DAAK alias DASK heel wat documentatie (parlementaire verslagen en gelijkaardige bestuursdocumenten van andere echelons: provincie, gemeente, OCMW + allerlei jaarverslagen en overheidspublicaties). Het grootste deel daarvan is nooit geklasseerd geraakt. En computerbestand in access is blijven stilstaan op iets meer dan 1600 records)
De cruciale vraag is nu: wat moet daar nu mee gebeuren?
Overdragen naar Groen? Zelfs tijdelijk? Dat is uitgesloten, want dat betekent de vernietiging.
Kopies maken? Tegen welke voorwaarden?
Bart Hanson stelt voor dat Groen "iets over erfgoed in het kiesprogramma zou kunnen zetten".
Wat heb ik daaraan? Holle woorden die nooit tot daden leiden.
Bovendien wik en weeg ik ieder woord van elke groene. Vergeet niet dat er voor de onherroepelijke vernietiging van een document maar 1 halve gare nodig is.
En overigens blijf ik van mening dat er zoiets bestaat als collectieve schuld. En dat onverschilligheid gelijk staat met medeplichtigheid.
Om te reageren hoeft u maar hieronder te klikken. Schrijf wat u wil, maar niet anoniem.

zondag 24 juni 2012

Groen vraagt archiefstukken op

Al meer dan 20 jaar bewaar ik documenten van Agalev. Zowel tijdschriften, propagandamateriaal als stukken met meer archivalische waarde. Nu wil de partij (waar ik al 10 jaar geen lid meer van ben - en waar ik ook niet mee samenwerk) een aantal stukken ontlenen van mij om tentoon te stellen. Nu is dat toch merkwaardig. Dat was  toch zogezegd niet de moeite van te bewaren.
En ik herinner me een kort gesprek met een provincieraadslid die me duidelijk maakte dat het bewaarbeleid van papieren erfgoed hem geen bal interesseerde. En hij was geen alleenstaand geval
Wat moet ik daar nu mee doen?

 
Hier ziet u een rek van DASK (voorheen DAAK)
DAAK was de afkorting van Documentatie & Archief Agalev Kortrijk. De tweede letter A veranderde in een S (van de partij Spirit) toen ik samen met Piet Missiaen buitengewerkt werd. De groene partij was niet bereid de collectie over te nemen. En zo kwam dit in mijn privé-bezit. Het dilemma is nu: mag men toegang geven aan bepaalde personen tot die documenten, waarvan zijzelf eigenlijk vonden dat het best vernietigd werd. Misschien denken zij daar nog altijd zo over. En is het een valstrik om vooralsnog de vernietiging te voltooien? Immers, veel stukken die ik nooit ontving zijn niet erg oud geworden. Het is zelfs zo dat  bepaalde historische feiten zelfs nooit genotuleerd zijn geweest.  

maandag 4 juni 2012

Een man zonder informatiebehoeften

Ik ken iemand die beweert nooit behoefte aan informatie te hebben. Een merkwaardig man. Hij vraagt zich nooit iets af. De informatie die op hem afkomt, spoelt als het ware dwars hem heen, zonder dat hij ook iets maar iets daarvan voelt.  Ik geloof dat hij grotendeels de waarheid spreekt. Ik ga toch proberen hem te betrappen op een informatiebehoefte.
De man in kwestie is niet oliedom. Hij werkt graag met zijn handen. Maar dan is hij slechts uitvoerder, zegt hij. Zelden moet hij iets bedenken. Laat staan dus, opzoeken..
Ik heb nog een oudtante had met hetzelfde verschijnsel. Of toch bijna.
Ze stelde zichzelf wel veel vragen, maar de antwoorden deden er niet meer toe.
Dat kan van de ouderdom zijn. Want ze had nog in de administratie bij de RTT gewerkt. Dus het begin van de informatica moet ze toch nog gezien hebben? Op een helder moment fantaseerde ze plots over mensen die dankzij  datagloves elkaar de hand konden geven terwijl ze aan de andere kant van de wereld zaten.
Bij tekstverwerking en databanken kon ze zich dan weer niets meer voorstellen

woensdag 16 mei 2012

De kaap van 200 digitale boeken

Op dit moment zitten er al 200 digitale boeken in Digabib. Echt spectaculair is dat niet, maar minstens 66 daarvan gaan over muziek. Voor het einde van het jaar moet dit een echt respectabele verzameling worden.
Misschien wel de grootste collectie over muziek in Zuid-West-Vlaanderen.
U mag me per mail zeker nog veel sturen. Liefst in Pdf
Ik heb zonet een boek gedownload. Het gaat over het einde der tijden. Nog dit jaar wordt ondergang van de wereld voorspelt.
Fijn, misschien moet ik de auteur wel eens mailen om te zeggen dat ik zijn boek volgend jaar grondig zal lezen.

maandag 14 mei 2012

Informatie is een aardig ding

Ik zit hier dit eigenste moment wat rum te slurpen.Van het merk "James Cook" moest het u toevallig interesseren.En ik lees een artikel over een boek.Niet zomaar een boek ."L'Etat de France". (Diverse uitgaves in de 17de en 18de eeuw) Daar staan toevallig ook details in over het muziekleven in Frankrijk in de 17de en 18de eeuw. Ik heb daar cursus over gevolgd. Miljaar, ik zie hoeveel muzikanten en andere hoflui in dienst waren van Le Roi et son entourage. Begrijpen jullie verdomme nog niet  waarover het gaat;

donderdag 5 april 2012

Ik kan niet meer terug

Voor ik op het vorige bericht reacties krijg van mensen die er nog altijd niets van snappen, het volgende:
Net zoals anderen beslist hebben van alles onherroepelijk te vernietigen, heb ik beslist dat allemaal onherroepelijk te bewaren. En nu kan ik niet meer terug, want dan zou het allemaal zinloos geweest zijn.
dus:
1. Meer opslagruimte
2. Meer digitaliseren
De rest is irrelevant

Op het randje

De toestand wordt onleefbaar. Een mens moet in zijn huis ook kunnen zitten en rondlopen.De geplande verhuis van de afdeling Kunst loopt vertraging op.
Net als de strips en wat andere rubrieken.
Intussen blijven tonnen papier binnenstromen. Maar de digitale collectie groeit ook.