donderdag 6 januari 2011

Meetkundige poëzie voor metaalbewerkers

"Hoe moet ik mijn werk traceeren" is de titel van een cursus technisch tekenen voor metaalbewerkers. Uitgegeven in Brugge in 1946. Er staan prachtige tekeningen in.
In de afbeelding hiernaast (dubbelklikken en dan eens vergroten !!) gaat het over tandwielen en hun evolvente. Nooit gehoord van een evolvente? Een EVOLVENTE of EVOLUTE of AFROLLINGSLIJN is een gebogen lijn in een reeks tanden die voor een bepaald tandwiel afgerold wordt.
Er staan wijsheden in die een mens ongelooflijk met verstomming slaan: "Twee tandwielen welke met elkaar ingrijpen moeten dezelfde steek P, dus dezelfde modul
M hebben. Tevens moet de drukhoek q, voor
beide wielen dezelfde zijn.
Hieruit volgt dat voor twee ingrijpende tandwielen
de tandkophoogten, de tandvoethoogten
en de totale tandhoogte dezelfde waarde
hebben.
Wij onderscheiden BUITENKRANSTANDWIELEN,
GETANDE LATTEN en BINNENKRANSTANDWIELEN"
Deze teksten klinken toch wonderbaarlijk  als ze uit hun context getrokken worden. Ik citeer nogmaals: "Om de ondersnijding te vermijden of grootendeels
uit te schakelen, en tevens een betere rolling op de tandflanken te bekomen, kunnen wij niet alleenlijk den tandkop- en voetcirkel verplaatsen, maar tevens de tanddikte en tandholte wijzigen.
Deze tandcorrectie ontstaat door het profiel van de getande lat welke met het tandwiel zou ingrijpen van het center van het tandwiel weg te verschuiven, en de evolventen van de tandflanken van het tandwiel, rakend te teekenen aan de rechte tandflanken van de getande lat."
Kan Broeder Eustachius iets van Hegel of Heidegger hier tegenover stellen? Laat het nog Goethe of Baudelaire zijn. Het verdwijnt in de leegte in vergelijking met de meesterlijke poëzie van de heren Watteeuw & Matthys, die dichters waren zonder het te weten. Ik word er zelf evolvent van.
Het papieren artefact is door het inscannen wel helemaal uit elkaar gevallen. Tegen een kleine vergoeding is het uw eigendom.



dinsdag 4 januari 2011

Pensioenmysterie uit 1897


Blijkbaar ben ik echt niet goed in Frans. Ofwel is dit toch iets merkwaardigs.
Het betreft een boekje geschreven door een schoolinspecteur en de titel is:
"Sociétés scolaires de retraite".
Blijkbaar stopten de leerlingen vanaf 11 jaar regelmatig geld in een spaarkas en dat met dat geld werd later hun pensioen betaald. Enfin, los van de cumulerende rente, lijkt me dit toch wel erg vroeg. Trouwens, hoeveel mensen wisten een halve eeuw later dat ze ooit om die reden aan schoolsparen gedaan hadden en konden dat dan ook bewijzen?
Wil je dat ik eens helemaal per mail opstuur? Het is 2,2 MB.
Dubbelklik op de afbeeldingen om ze groter te zien