Kort samengevat: het gaat niet zo goed met de ABIB.
De aanvoer van boeken en tijdschriften is gigantisch geweest. De overbrenging naar de filialen is mondjesmaat. Toch mijn dank aan deze filiaalhouders. Maar ze kennen elkaar niet, laat staan dat ze elkaar zouden ontmoeten en samenwerken.
Het digitaliseren gaat zeer traag. Op dit moment zitten er iets meer dan 1000 digitale boeken in de collectie, waarvan 569 over muziek.
En dan is er telkens weer die maffe vraag van de gezeten burger: Waarom doe je dat? Waartoe dient het allemaal?
De dag dat ze iets nodig hebben stellen ze die vraag niet meer natuurlijk, de vunzige opportunisten !
De aankoop van een extra gebouw behoort zeker tot de mogelijkheden. Dinsdag laatst bezochten we nog een hangar van 350m2. Financieel zit het krap, maar we blijven het bestuderen.
Volgende week bespreek ik het met mijn bankier.
Maar een bijkomend gebouw benadrukt nog maar eens dat dit geen project voor één man meer is.
Dat is ook nooit zo geweest en ik ben dankbaar voor de occassionele hulp, maar een structurele aanpak is gewenst. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als ik wegval? Is alles dan voor niets geweest.
Ik zie mijn kritikasters al grijnzen.
Maar om te bewijzen dat het WEL nuttig is, bestaat er nu de
UDC-gids van alle kennis en data
Klik daarop en reageer !!!
De website van alle websites ! Straffer dan Google en Wikipedia. ttz partieel en zeker potentieel !
Wat zit er reeds onder deze paraplu
- een website met reeds 4429 Belgische componisten (met diverse zoekingangen)
- lijsten muzikanten volgens instrument
- muziek volgens land
En nog zoveel meer over allerlei vakgebieden en weetjes, met bibliografie en links naar websites, niet alleen over muziek.
Soms komt broeder Eustachius hoofdschuddend voorbij en zucht dan met opgeheven vinger: "Het is niet genoeg". Maar nog geen minuut gaat zijn andere wijsvinger hoog in de lucht en kermt hij: "Let toch op: de vis verdrinkt". Hij is een grote dierenvriend, maar hij bedoelt ook dat er teveel informatie wordt aangeboden. Wat een bizarre discripantie.
vrijdag 21 juli 2017
woensdag 19 juli 2017
Een apologie van Christoph Bruneel
Hoeft het belang van de ABIB nog uitgelegd te worden?
Vooreerst, om alle verwarring te vermijden, ABIB is niet gelijk aan ABIB!
Onze ABIB is de Alles Behalve Ideale Bibliotheek naar een initiatief van Peter ‘Arthur’
Caesens. De tweede ABIB is, a’-bib (abhibh, young ear of barley or other corn): “an ear of
corn, the month of newly-ripened grain (Exodus 13:4 ; 23:15); the first of the Jewish
ecclesiastical year, and the seventh of the civil year. It began about the time of the vernal
equinox, on 21st March. It was called Nisan, after the Captivity (Nehemiah 2:1). On the
fifteenth day of the month, harvest was begun by gathering a sheaf of barley, which was
offered unto the Lord on the sixteenth (Leviticus 23/4-11).
Ten tweede, waar de ABIB de situeren in de geschiedenis van ons Belgenland. Er zijn twee
belangrijke precedenten aan de ABIB:
1. Joseph De Bethune (1859-1920) schreef het volgende statement: “Ne détruisez jamais un
document (°), imprimé ou écrit, quelqu’insignifiant soit-il. Après sept ans, il vous intéressera.
Après une nouvelle période de sept ans, vous le jugerez utile à conserver. Vingt ans plus
tard, il rendra service, il aura acquis de la valeur. En moins d’un siècle, il deviendra précieux.
Ce qui, considéré isolement, est sans valeur, acquiert par relation un prix considérable; c’est
le zéro placé à la suite d’un autre chiffre. ((°) Brochures, catalogues, almanachs, prospectus,
pièces de circonstances, lettre de faire-part, images, dessins, vignettes, chansons, circulaires,
affiches, programmes, réclames, avis, etc., etc.) Tot op heden is het belang van de ‘de
Bethune’-bibliotheek nog altijd actueel. Maar om terug te komen naar de ABIB, de link met
bovenstaand statement is hier duidelijk te maken, want is het niet de ABIB die alle boeken en
documenten recupereert die door derden worden weggesmeten? Die er het belang wel
degelijk van inziet. Jawel, en wat in het begin leek als een lachertje van enkele plankjes vol
boeken is heden uitgegroeid tot een fenomenaal aantal boeken, tijdschriften, documenten,
enz.
2. Max Elskamp (Antwerpen, 5 mei 1854 - 10 december 1931. Symbolistisch dichter die net
als Henry Van de Velde in ’t Schipperskwartier werd geboren. Als folklorist is hij ook de
stichter geweest van het Folkloremuseum van Antwerpen, nu overgeplaatst in het MAS,
Museum aan Stroom. Daarnaast had hij ook een persoonlijke bibliotheek, voor een schrijver
geen opmerkelijk feit. Doch, is het door zijn voorkeur naar het gewone volk dat hij op het
eerste zicht onbelangrijke druksels verzamelde tot snoeppapiertjes toe? Dit alles is in het
MAS terug te vinden. Max Elskamp was duidelijk iemand die inzag dat ook het gedrukte
patrimonium tot in zijn meest ‘onschuldig (?) zijn’ moet bewaard worden.
Twee mooie voorbeelden die, net als bij de ABIB, uit privé-initiatief tot een bewaarbeleid
gedreven waren.
Wat nu, in deze nieuwe eeuw, waar de gedrukte papierhoop verhonderdvoudigd is? Nee,
uiteraard, één enkele ABIB kan moeilijk die gehele massa opslorpen. Men kan zeggen dat de
nationale bibliotheken naar volledigheid streven, maar als je de staat van ontbinding van
sommige archieven ziet, of het plots verdwijnen van diverse boeken, is het duidelijk dat het
niet voldoende is. Mochten ze alles hebben, dan hadden ze de macht erover en daar ligt
natuurlijk een ander gevaar, zie maar hoe Google bezig is. Om terug te komen naar de ABIB,
het is absoluut niet uitgesloten dat er elders gelijkaardige initiatieven gaande zijn. Maar, de
strijd is ongelijk, zoals altijd. Blijven doorgaan is de boodschap, net als voor het boek die
reeds ettelijke eeuwen zijn nut en functie heeft bewezen.
Wat betreft mezelf m.b.t. de ABIB. Wel, reeds van in de beginne heb ik dit initiatief
verdedigd en met boeken aangevoerd. Vooreerst door derden er warm voor te maken hun
boeken niet weg te werpen of in één of ander sociaal recuperatiecentrum te dumpen, maar
van ze eerder aan de ABIB te schenken. Ten tweede, heb ik reeds menig ton boeken &
tijdschriften &... uit de vuilbak of papierafvalberg gehaald ter bestemming ABIB. En let wel,
men leest afval, maar ik kan je verzekeren dat er niets verkeerd was met die boeken. Als er
eentje op de duizend werkelijk in slechte staat was zal het veel zijn. Dit staaf ik als
professionele artisanale boekbinden en restaurator van boeken. Ten derde kwamen er ook
boeken uit mijn persoonlijke collectie terecht in de ABIB. Mijn persoonlijke bibliotheek, de
BOMEB (Bijzondere Onvolledige Maar Eclectische Bibliotheek), heeft andere doelstellingen
(maar staat wel degelijk achter de ABIB). In die zin dat ze ter mijner dienst staat en actief
gebruikt wordt, zo hoort het bij een privébibliotheek. Het betreft vooral aangekochte
boeken. Een sterk punt is ook dat bij het bewaarbeleid van de BOMEB, de beschadigde
boeken en documenten worden gerestaureerd. Een tweede of derde leven wordt hen
geschonken. Naast boeken & Co., nemen vinylplaten ook een groot deel van deze collectie
in. Ten vierde, door het filialenidee (iedere persoon die interesse heeft in een bepaald
onderwerp van de ABIB kan deze bij zich thuis overnemen, let wel: het blijft eigendom van
de ABIB) komen twee onderwerpen bij mij terecht: woordenboeken bij mezelf &
kookboeken bij mijn eega Anne Letoré. Op deze wijze wordt er weer wat plaats gecreëerd
binnen de Hoofd-ABIB.
Is er toekomstmuziek in de ABIB? Hopelijk zal de toekomst dit vlug genoeg inzien! Daarvoor
zullen we ons inzetten!
Groeten !
Christoph Bruneel
Vooreerst, om alle verwarring te vermijden, ABIB is niet gelijk aan ABIB!
Onze ABIB is de Alles Behalve Ideale Bibliotheek naar een initiatief van Peter ‘Arthur’
Caesens. De tweede ABIB is, a’-bib (abhibh, young ear of barley or other corn): “an ear of
corn, the month of newly-ripened grain (Exodus 13:4 ; 23:15); the first of the Jewish
ecclesiastical year, and the seventh of the civil year. It began about the time of the vernal
equinox, on 21st March. It was called Nisan, after the Captivity (Nehemiah 2:1). On the
fifteenth day of the month, harvest was begun by gathering a sheaf of barley, which was
offered unto the Lord on the sixteenth (Leviticus 23/4-11).
Ten tweede, waar de ABIB de situeren in de geschiedenis van ons Belgenland. Er zijn twee
belangrijke precedenten aan de ABIB:
1. Joseph De Bethune (1859-1920) schreef het volgende statement: “Ne détruisez jamais un
document (°), imprimé ou écrit, quelqu’insignifiant soit-il. Après sept ans, il vous intéressera.
Après une nouvelle période de sept ans, vous le jugerez utile à conserver. Vingt ans plus
tard, il rendra service, il aura acquis de la valeur. En moins d’un siècle, il deviendra précieux.
Ce qui, considéré isolement, est sans valeur, acquiert par relation un prix considérable; c’est
le zéro placé à la suite d’un autre chiffre. ((°) Brochures, catalogues, almanachs, prospectus,
pièces de circonstances, lettre de faire-part, images, dessins, vignettes, chansons, circulaires,
affiches, programmes, réclames, avis, etc., etc.) Tot op heden is het belang van de ‘de
Bethune’-bibliotheek nog altijd actueel. Maar om terug te komen naar de ABIB, de link met
bovenstaand statement is hier duidelijk te maken, want is het niet de ABIB die alle boeken en
documenten recupereert die door derden worden weggesmeten? Die er het belang wel
degelijk van inziet. Jawel, en wat in het begin leek als een lachertje van enkele plankjes vol
boeken is heden uitgegroeid tot een fenomenaal aantal boeken, tijdschriften, documenten,
enz.
2. Max Elskamp (Antwerpen, 5 mei 1854 - 10 december 1931. Symbolistisch dichter die net
als Henry Van de Velde in ’t Schipperskwartier werd geboren. Als folklorist is hij ook de
stichter geweest van het Folkloremuseum van Antwerpen, nu overgeplaatst in het MAS,
Museum aan Stroom. Daarnaast had hij ook een persoonlijke bibliotheek, voor een schrijver
geen opmerkelijk feit. Doch, is het door zijn voorkeur naar het gewone volk dat hij op het
eerste zicht onbelangrijke druksels verzamelde tot snoeppapiertjes toe? Dit alles is in het
MAS terug te vinden. Max Elskamp was duidelijk iemand die inzag dat ook het gedrukte
patrimonium tot in zijn meest ‘onschuldig (?) zijn’ moet bewaard worden.
Twee mooie voorbeelden die, net als bij de ABIB, uit privé-initiatief tot een bewaarbeleid
gedreven waren.
Wat nu, in deze nieuwe eeuw, waar de gedrukte papierhoop verhonderdvoudigd is? Nee,
uiteraard, één enkele ABIB kan moeilijk die gehele massa opslorpen. Men kan zeggen dat de
nationale bibliotheken naar volledigheid streven, maar als je de staat van ontbinding van
sommige archieven ziet, of het plots verdwijnen van diverse boeken, is het duidelijk dat het
niet voldoende is. Mochten ze alles hebben, dan hadden ze de macht erover en daar ligt
natuurlijk een ander gevaar, zie maar hoe Google bezig is. Om terug te komen naar de ABIB,
het is absoluut niet uitgesloten dat er elders gelijkaardige initiatieven gaande zijn. Maar, de
strijd is ongelijk, zoals altijd. Blijven doorgaan is de boodschap, net als voor het boek die
reeds ettelijke eeuwen zijn nut en functie heeft bewezen.
Wat betreft mezelf m.b.t. de ABIB. Wel, reeds van in de beginne heb ik dit initiatief
verdedigd en met boeken aangevoerd. Vooreerst door derden er warm voor te maken hun
boeken niet weg te werpen of in één of ander sociaal recuperatiecentrum te dumpen, maar
van ze eerder aan de ABIB te schenken. Ten tweede, heb ik reeds menig ton boeken &
tijdschriften &... uit de vuilbak of papierafvalberg gehaald ter bestemming ABIB. En let wel,
men leest afval, maar ik kan je verzekeren dat er niets verkeerd was met die boeken. Als er
eentje op de duizend werkelijk in slechte staat was zal het veel zijn. Dit staaf ik als
professionele artisanale boekbinden en restaurator van boeken. Ten derde kwamen er ook
boeken uit mijn persoonlijke collectie terecht in de ABIB. Mijn persoonlijke bibliotheek, de
BOMEB (Bijzondere Onvolledige Maar Eclectische Bibliotheek), heeft andere doelstellingen
(maar staat wel degelijk achter de ABIB). In die zin dat ze ter mijner dienst staat en actief
gebruikt wordt, zo hoort het bij een privébibliotheek. Het betreft vooral aangekochte
boeken. Een sterk punt is ook dat bij het bewaarbeleid van de BOMEB, de beschadigde
boeken en documenten worden gerestaureerd. Een tweede of derde leven wordt hen
geschonken. Naast boeken & Co., nemen vinylplaten ook een groot deel van deze collectie
in. Ten vierde, door het filialenidee (iedere persoon die interesse heeft in een bepaald
onderwerp van de ABIB kan deze bij zich thuis overnemen, let wel: het blijft eigendom van
de ABIB) komen twee onderwerpen bij mij terecht: woordenboeken bij mezelf &
kookboeken bij mijn eega Anne Letoré. Op deze wijze wordt er weer wat plaats gecreëerd
binnen de Hoofd-ABIB.
Is er toekomstmuziek in de ABIB? Hopelijk zal de toekomst dit vlug genoeg inzien! Daarvoor
zullen we ons inzetten!
Groeten !
Christoph Bruneel
Abonneren op:
Posts (Atom)