En ik herinner me een kort gesprek met een provincieraadslid die me duidelijk maakte dat het bewaarbeleid van papieren erfgoed hem geen bal interesseerde. En hij was geen alleenstaand geval
Wat moet ik daar nu mee doen?
Hier ziet u een rek van DASK (voorheen DAAK)
DAAK was de afkorting van Documentatie & Archief Agalev Kortrijk. De tweede letter A veranderde in een S (van de partij Spirit) toen ik samen met Piet Missiaen buitengewerkt werd. De groene partij was niet bereid de collectie over te nemen. En zo kwam dit in mijn privé-bezit. Het dilemma is nu: mag men toegang geven aan bepaalde personen tot die documenten, waarvan zijzelf eigenlijk vonden dat het best vernietigd werd. Misschien denken zij daar nog altijd zo over. En is het een valstrik om vooralsnog de vernietiging te voltooien? Immers, veel stukken die ik nooit ontving zijn niet erg oud geworden. Het is zelfs zo dat bepaalde historische feiten zelfs nooit genotuleerd zijn geweest.
De openbaarheid van bestuur is altijd een van de stokpaardjes van Agalev geweest. Wat mij betreft mag iedereen inzage krijgen in die documenten. Wanneer het gaat om ontlenen voor een tentoonstelling, is de beste oplossing misschien om kopies te maken van de originelen, zoniet een waarborg te vragen aan de ontlener.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, Piet,
VerwijderenMaar hier hebben we te maken met het eeuwige dilemma hoe democratisch om te gaan met niet-democraten.
Wat doe je met organisaties die erfgoed vernietigen. Mag je die toegang geven tot erfgoed?
Nu, ik heb ze laten weten dat ze kopies kunnen krijgen.
Want ik vertrouw een aantal mensen niet ook niet met een betaalde waarborg
Ik heb inmiddels 48u na mijn voorstel ivm kopies nog geen antwoord. Bekijk ook eens de inventaris die hier in een ander bericht te zien is op deze blog
Verwijderen