Ik stopte op de Veemarkt om een aluminium blikje op te rapen (waarde: 60 Eurocent/kilo). En ik voelde talloze priemende blikken van stoeprokende tooghangers. Ik wist onmiddellijk weer door welke missie mijn leven gestuurd was. Een klein milieuprobleempje oplossen + een klein centje verdienen. Om dat centje dan op te sparen voor de aankoop van een opslagruimte voor al het gedrukte materiaal van de laatste 5 eeuwen.
Ik kan me dan voorstellen hoe een zo waggelend hergistend vat pils op 2 poten, plots komt vragen om een document te raadplegen. Dan grijp ik zo'n specimen bij zijn revers en ik brul "Op 23 april 1993 en 10 oktober 1998 hebt U ooit eens gelachen met mij. Dat levert u 87 strafpunten op. Zet daar 2 nullen in Euro achter en wij zijn effen. MOSSEL !!" .
Maar inmiddels blijf ik nederig een blikje oprapen om te bezorgen aan 't Recupke, bijhuis van de firma Casier. Hun naam zij gezegend. Het verschil tussen Ghandi en mij dat hij nederig bleef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten